منتظران مهدی(عج

قال الصادق (علیه السلام)

ان الرجل یذنب الذنب فیحرم صلاه اللیل و ان العمل السیی ء اسرع فی صاحبه من السکین فی اللحم(1)
همانا بنده ای گناه می کند و به سبب آن از نماز شب محروم می ماند، سرعت گناه در آدمی از سرعت تاثیر کارد در گوشت بیشتر است.

1) کافی، ج 2، ص 272، حدیث 16.

گنهکار در صورتی که فرصت توبه داشته باشد و توبه همراه با شرایط آن بجا آورد ، بدون، تردید توبه اش مورد پذیرش حق است ، ولی اگر فرصت توبه را از دست بدهد تا مرگش فرا رسد ، آنگاه از گذشته توبه یا توبه ای منهای شرایط معین شده انجام دهد یا پس از ایمان کافر گردد ، البته توبه اش مورد پذیرش نخواهد بود .
و لیئست التوبه للذین یعملون السیئات حتی اذا حضرا احدهم الموت قال انی تبت الان ولا الذین یموتون و هم کفار اولئک اعتدنا لهم عذابا الیما(1)
آنان که تا رسیدن مرگ کار زشت انجام دهند در آن وقت که وقت خروج از دنیاست بگویند توبه کردیم و آن کسانی که در حال کفر بمیر، توبه ی هیچ یک از آنها پذیرفته نیست! برای اینان عذاب دردناک آماده کرده ایم
ان الذین کفروا بعد ایمانهم ثم ازداد و کفروا لن تقبل توبتهم و اولئک هم الضالون (2)
آنان که بعد از ایمانشان کافر شدند و بر کفر خود افزودند توبه آنان هرگز پذیرفته نیست، اینان همان گمراهانند.

1) نساء 4، 18،
2) آل عمران 3، 90،

بشر مردی بود خوشگذران و اهل لهو لعب اغلب اوقات در خانه ی خود مجلس آوازه خوانی و بزم گناه داشت روزی امام موسی بن جعفر (علیه السلام) از کنار خانه ی او عبور کردند در حالی که صدای آوازه خوانان و مطربان بلند بود امام به خدمتکاری که کنار در خانه ایستاده بود فرمودند:

راست می گویی اگر بنده بود مولایش می ترسید خدمتکار وارد خانه شد در حالی که کنار سفره ی شراب بود از علت دیر دیر برگشتن او پرسید ، خدمتکار گفت: شخصی را در کوچه دیدم از من بدین گونه سؤال کرد و من بدین صورت پاسخ گفتم. کلام موسی بن جعفر (علیه السلام) آنچنان در قلب بشر اثر کرد که ترسان و هراسان! با پای برهنه از منزل بیرون آمد و خود را در خدمت حضرت رسانده به دست مبارک امام توبه کرد آنگاه با چشم گریان به خانه برگشت و برای همیشه سفره ی گناه را جمع کرد و عاقبت در زمره ی زاهدان و عارفان قرار گرفت. (1)

1) روضات الجنات 2، 130،

امام صادق (علیه السلام) در معنای شکر فرموده اند:

شکر النعمه اجتناب المحارم و تمام الشکر قول الرجل الحمد للَّه رب العالمین (1)
شکر نعمت ، پرهیز از تمام محرمات و همه ی شکر گفتار مرد است الحمد اللَّه رب العالمین.
بنا براین شکر نعمت صرف نعمت در عبادت طاعت و خدمت به خلق، و احسان و نیکی به مردم و اجتناب از تمام گناهان است.

1) کافی 2، 95، باب الشکر حدیث 10، بحار الانوار: 68، 40، باب 61، حدیث 29.