چون خبر وفات حضرت فاطمه علیها السلام در مدینه منتشر گردید مردان و زنان مدینه همه گریان شدند و به سوی خانه آن حضرت دویدند و در انتظار بیرون آمدن جنازه و تشییع آن بودند. سپس ابوذر بیرون آمد و
فت: تشییع جنازه به تأخیر افتاده، پس مدرم متفرق شدند، چون پاسی از شب گذشت و دیده ها به خواب رفت جنازه را بیرون آوردند. حرت علی، امام حسن و امام حسین علیه السلام عمار، مقداد، عقیل، زبیر، ابوذر، سلمان و گروهی از بنی هاشم و خواص آن حضرت، بر حضرت فاطمه علیها السلام نماز کردند و در همان شب او را دفن کردند. حضرت علی علیه السلام دور قبر آن حضرت هفت قبر دیگر ساخت تا ندانند قبر آن حضرت کجاست.
به روایتی دگیر چهل قبر دیگر را آب پاشید که قبر آن مظلومه در میان آنها مشتبه باشد.
و به روایت دیگر، قبر آن حضرت را با زمین همورا کرد که علامت قبر معلوم نباشد، لذا به همین سبب در موضع قبر آن حضرت اختلاف است.
بعضی گفته اند که در بقیع است نزدیک قبور ائمه بقیع و بعضی گفته اند: ما بین قبر حضرت رسالت و منبر آن حضرت مدفون است، زیرا که حضرت رسول اکرم فرمودند:
ان بین قبری و منبری روضة من ریاض الجنة
ما بین قبر من و منبر من، باغی است از باغهای بهشت و منبر من بر دری است از درهای بهشت.
بعضی دیگر گفته اند: آن حضرت را در خانه خود دفن کرده اند. والله اعلم. (1)
ای گل پژمرده باغ علی - تازه شد از هجر تو داغ علی
آه عجب مرگ تو جانکار بود - وای که عمر تو چه کوتاه بود
ای گل امید گلستان من - فایمه ای شمع شبستان من
ای تو نبی را به جهان نور عین - گو چه کنم با حسن و با حسین
بهر تو محبوب به هر صبح و شام - اشک غم دیده فشانده مدام(2)
1) شعر از: مشجری کاشانی. سوگنامه حضرت زهراء ص 151.
2) شعر از: مشجری کاشانی. سوگنامه حضرت زهراء: ص 151.
آخرین نظرات